hoi Zoals gezegd weer welkom thuis en ghelukkig heb je wat zon meegebracht. Heerlijk een reisverhaal tijdens het ontbijt, ik kijk nu al uit naar deel 2 etc etc......hopelijk veel delen.
Wij slapen wel vaker slecht op die keiharde Griekse bedden, of lag het daar niet aan?
Sofietje is zo te lezen op de centen belust, daar zou ik ook niet meer gaan.
Was Pigadia een gezellig stadje?
Karpathos
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Pigadia is wel gezellig en zeker aan de boulevard/haven is het goed toeven. Winkelen is niet echt een aanrader, toeristen winkeltjes. Leuk is het winkeltje van Minas Vlahos, hij schildert op marmer maar ook op afvalpapier en karton. Wij hebben hier wat kaarten gekocht. Ik kon geen website vinden maar wel een youtube link.
http://www.youtube.com/watch?v=u2uLTIjfRAc
http://www.karpathos.nl/vervolg/artcenter.htm
Wat wij erg irritant vinden is het gezeur om klanten, in barretjes en eettentjes wordt je bijna naar binnengesleurd. Het meest irritante ventje stond bij een terrasje als je uit de winkelstraat kwam lopen "waar kom je vandaan", "hoe gaat het" etc. na een week had ik er genoeg van en heb hem gezegd dat ik uit Bunningen kwam gewoon op z'n Bunnings, hij snapte er niets meer van,. Sukkel! Wij gingen steenvast ons drankje doen bij zijn buurman waar alleen maar Grieken zaten na het winkelen of zomaar.
Dat slechte slapen heeft deels te maken met het bed, lijkt op een boxspring maar thuis heb ik toch een heel andere en natuurlijk ook de omgevingsgeluiden in een hotel. Men komt terug van het eten, de een doet rustig de ander laat een deur uit z´n handen glippen en dan heb je nog de onopgevoedde Sloveense kindjes. Astron P is geen groot hotel, 28 kamers maar iedereen heeft een geluidje.
Deel 2
Vandaag de trip naar Olympos. Vroeg ontbeten want we werden om 8.00 u opgehaald om de boot van half negen te halen. De vaartijd naar Diafani bedraagt 1 uur en 30 min en het zicht blijft steeds op de kustlijn met hele kleine baaitjes en strandjes (hoe kom je daar vanaf de weg?). Om 10.10 u arriveert de boot in Diafani en worden we door Joke, samen met haar man heeft ze ook nog een wijngaard, de bus ingeloodst voor een ritje, met fotostop, naar Olympos. Onderweg verteld Joke dat we op de terugweg voor de liefhebber een wandeltocht hebben door een kloof(je) en rivierbeding. Lekker dat dit door Arke hostess niet is verteld. Lenie heeft geen wandelschoenen bij zich en ik liep op mijn “Jeruzalem” nikes (kon wel). Gelukkig kon Lenie Teva’s lenen van een meisje uit de bus en als tegenprestatie zorg ik dat dat gezinnetje de Olymposfoto’s krijgt (camera vergeten).
Zoals al geschreven is Olympos het Volendam van Karpathos en het is dat je met een trip bent want solo zou je het binnen een uurtje hebben gezien. Alles zo commercieel en op de toerist afgestemd. Onze Joke scharrelt haar kostje wel bijeen daar in Olympos, broodje hier, drankje daar en een maaltijdje voor tussen de middag
. De wandeltocht was dus het hoogtepunt van deze dag al moet je er natuurlijk wel zijn geweest. De terugreis werd een kwartiertje later omdat er nog een heel ziek en door familie ondersteund en begeleid omaatje meemoest naar Pigadia. ’s Avonds gegeten bij Maxim waar ook Joke en haar man hadden aangeschoven, gratis bleek later. 
Deze 5e dag houden we als stranddag en lopen 500 meter naar beneden om ons te settelen. Wat opvalt en ook later, dat van de 60 bedden er maar 20 waren verhuurd het was de 1ste week toch wel opvallend rustig. Om 14.30 u hielden we het voorgezien en zijn terug gegaan naar ons hotel. Omdat wij de laatste jaren steeds om de paar dagen wat lekkers halen en thuis opeten en dat bevalt ons goed ook vandaag soepje, drankje, broodje/beleg en lekker thuis.
Een nieuwe dag en we besluiten om de wandelschoenen aan te trekken. Na het ontbijt wandelen we richting de graftombes die worden genoemd in de wandeling rondom Pigadia. Na ongeveer 1,5 km komen we eerst bij een Ned.mevrouw die hier 2 jaar geleden is blijven “hangen” en nu Art and Walk heeft opgezet. Het loopt nog niet helemaal en zeker het walk-onderdeel. Voor kinderen geeft ze workshops, ze beunt bij bij Parasol app/restaurant en gaat met de Arke-trip “standjes” mee. Ze probeerde Lenie nog wel enthousiast te krijgen voor een mozaïekworkshop op dinsdagavond maar toch maar niet.
De graftombes zijn iets verder lopen en te bereiken via eerst wat losse traptreden en later grove stenen in de bergwand. De inwoners van Karpathos weten deze graven nauwelijks te vinden (net als de kapel in de bergen op Limnos, Jurri). Vervolgens zijn we doorgelopen en nu komt mijn opmerking in dl 1, de route klopt niet meer. Het zandpad is sedert 2 jaar een geasfalteerde racebaan dus loop je langs de weg
. Lenie kreeg behoorlijk last van haar knie dus wat is wijsheid, teruglopen of……………Ik heb vervolgens een auto gevolgd waar hij heen reed en gezien dat we via het veld en de olijfgaard een stuk konden afsnijden. Over prikdraad zijn we nog geklauterd maar hebben wel een stuk kunnen afsnijden zodat we uiteindelijk weer op de route kwamen. Een steenkoud blikje cola deed wonderen voor de knie bij terug keer op de kamer. ’s Middags een lekker koud drankje bij een taverne gedronken en eten doen we deze avond bij Mama Maria.
http://www.youtube.com/watch?v=u2uLTIjfRAc
http://www.karpathos.nl/vervolg/artcenter.htm
Wat wij erg irritant vinden is het gezeur om klanten, in barretjes en eettentjes wordt je bijna naar binnengesleurd. Het meest irritante ventje stond bij een terrasje als je uit de winkelstraat kwam lopen "waar kom je vandaan", "hoe gaat het" etc. na een week had ik er genoeg van en heb hem gezegd dat ik uit Bunningen kwam gewoon op z'n Bunnings, hij snapte er niets meer van,. Sukkel! Wij gingen steenvast ons drankje doen bij zijn buurman waar alleen maar Grieken zaten na het winkelen of zomaar.
Dat slechte slapen heeft deels te maken met het bed, lijkt op een boxspring maar thuis heb ik toch een heel andere en natuurlijk ook de omgevingsgeluiden in een hotel. Men komt terug van het eten, de een doet rustig de ander laat een deur uit z´n handen glippen en dan heb je nog de onopgevoedde Sloveense kindjes. Astron P is geen groot hotel, 28 kamers maar iedereen heeft een geluidje.
Deel 2
Vandaag de trip naar Olympos. Vroeg ontbeten want we werden om 8.00 u opgehaald om de boot van half negen te halen. De vaartijd naar Diafani bedraagt 1 uur en 30 min en het zicht blijft steeds op de kustlijn met hele kleine baaitjes en strandjes (hoe kom je daar vanaf de weg?). Om 10.10 u arriveert de boot in Diafani en worden we door Joke, samen met haar man heeft ze ook nog een wijngaard, de bus ingeloodst voor een ritje, met fotostop, naar Olympos. Onderweg verteld Joke dat we op de terugweg voor de liefhebber een wandeltocht hebben door een kloof(je) en rivierbeding. Lekker dat dit door Arke hostess niet is verteld. Lenie heeft geen wandelschoenen bij zich en ik liep op mijn “Jeruzalem” nikes (kon wel). Gelukkig kon Lenie Teva’s lenen van een meisje uit de bus en als tegenprestatie zorg ik dat dat gezinnetje de Olymposfoto’s krijgt (camera vergeten).
Zoals al geschreven is Olympos het Volendam van Karpathos en het is dat je met een trip bent want solo zou je het binnen een uurtje hebben gezien. Alles zo commercieel en op de toerist afgestemd. Onze Joke scharrelt haar kostje wel bijeen daar in Olympos, broodje hier, drankje daar en een maaltijdje voor tussen de middag
. De wandeltocht was dus het hoogtepunt van deze dag al moet je er natuurlijk wel zijn geweest. De terugreis werd een kwartiertje later omdat er nog een heel ziek en door familie ondersteund en begeleid omaatje meemoest naar Pigadia. ’s Avonds gegeten bij Maxim waar ook Joke en haar man hadden aangeschoven, gratis bleek later. Deze 5e dag houden we als stranddag en lopen 500 meter naar beneden om ons te settelen. Wat opvalt en ook later, dat van de 60 bedden er maar 20 waren verhuurd het was de 1ste week toch wel opvallend rustig. Om 14.30 u hielden we het voorgezien en zijn terug gegaan naar ons hotel. Omdat wij de laatste jaren steeds om de paar dagen wat lekkers halen en thuis opeten en dat bevalt ons goed ook vandaag soepje, drankje, broodje/beleg en lekker thuis.
Een nieuwe dag en we besluiten om de wandelschoenen aan te trekken. Na het ontbijt wandelen we richting de graftombes die worden genoemd in de wandeling rondom Pigadia. Na ongeveer 1,5 km komen we eerst bij een Ned.mevrouw die hier 2 jaar geleden is blijven “hangen” en nu Art and Walk heeft opgezet. Het loopt nog niet helemaal en zeker het walk-onderdeel. Voor kinderen geeft ze workshops, ze beunt bij bij Parasol app/restaurant en gaat met de Arke-trip “standjes” mee. Ze probeerde Lenie nog wel enthousiast te krijgen voor een mozaïekworkshop op dinsdagavond maar toch maar niet.
De graftombes zijn iets verder lopen en te bereiken via eerst wat losse traptreden en later grove stenen in de bergwand. De inwoners van Karpathos weten deze graven nauwelijks te vinden (net als de kapel in de bergen op Limnos, Jurri). Vervolgens zijn we doorgelopen en nu komt mijn opmerking in dl 1, de route klopt niet meer. Het zandpad is sedert 2 jaar een geasfalteerde racebaan dus loop je langs de weg
. Lenie kreeg behoorlijk last van haar knie dus wat is wijsheid, teruglopen of……………Ik heb vervolgens een auto gevolgd waar hij heen reed en gezien dat we via het veld en de olijfgaard een stuk konden afsnijden. Over prikdraad zijn we nog geklauterd maar hebben wel een stuk kunnen afsnijden zodat we uiteindelijk weer op de route kwamen. Een steenkoud blikje cola deed wonderen voor de knie bij terug keer op de kamer. ’s Middags een lekker koud drankje bij een taverne gedronken en eten doen we deze avond bij Mama Maria.Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
jammer is dat, dat zo'n leuk authentiek dorpje overspoeld wordt door toeristen. Voor hun natuurlijk begrijpelijk, al zal niet iedereen er even blij mee zijn.
Wat betreft de rustige terrasjes, dat heb ik al op meerder fora gelezen. De Grieken hebben zelf geen geld om te gaan en toerist is ook huiverig voor stakingen.Jammer ze hebben het hard nodig.
Doe Joke-types ken ik ook ja!
Avontuurlijke wandeling hoor.
Wat betreft de rustige terrasjes, dat heb ik al op meerder fora gelezen. De Grieken hebben zelf geen geld om te gaan en toerist is ook huiverig voor stakingen.Jammer ze hebben het hard nodig.
Doe Joke-types ken ik ook ja!
Avontuurlijke wandeling hoor.
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Deel 3
De dag van onze huurauto. Deze werd om 9.30 u gebracht en was een Fiat Panda van drive, opvallend omdat onze vriend Sandy (van Yes) mij mailde dat er geen auto’s waren.
De route was: Pigadia-Aperi-Volada-Othos-Stes-Piles-Lefkos-Mesochori-Spoa-Pigadia. Wat ons opvalt is dat er in alle dorpjes een uitgestorvenheid heerst en we hebben de typisch Griekse dorpspleintjes gemist waar de mensen samenkomen. In Volada bij de Friese wijnboer Thijs, de man van Joke, de wijngaard bezocht en 2 flesjes van zijn Franse wijn gekocht. Thijs schonk ook nog een bakje D.E.-koffie. Hij vertelde dat Spoa een uitgestorven indruk maakt maar wij vonden juist dat men er veel aan het opknappen is.
Het plaatsje Asperi is een rijk dorp, veel Griekse/Amerikanen hebben hier een 2de huis. In veel dorpjes ontbreekt het aan een supertje waar je water kunt kopen, in Mesochori kochten we het in een kafeneon. ’s Avonds eten we bij “Syrtaki” het restaurant waar ook de meeting was. We kozen voor 5 starters wat achteraf veel te veel was: Cheese Saganaki, Zucchini flowers gevuld met rijst, Spinazietaart, Meatballs en Patat.
Zondag en de 2de week breekt aan, ik heb in zo’n week altijd…….nu gaat het snel. Na een rustig en laat ontbijt is het een relaxte dag, we hebben wat boodschapjes gedaan, even bij de kerk gekeken hoe de Grieken te kerken gaan en wat winkeltjes gekeken.
Op ons balkonnetje wat gedronken en later in de middag nog een stukje gewandeld en een frappe gedronken. ’s Avonds bij PotPorie crêpes appel/kaneel gegeten met verse Jus d’Orange.
Na het ontbijt een auto gehuurd voor donderdags we kunnen dan nog wat plaatsjes bezoeken en bij de al aangedane nog wat dingen bekijken die eerder zijn vergeten. Daarna bij een andere bakker wat sweet en hartig gekocht en de wandelschoenen aan nu het nog niet te heet is. We hebben een flink stuk langs de kust gelopen en op de terugweg nog een stukje over het strand. Bij Akti Beach wat gedronken en na 3.5 u waren we terug, te heet.
’s Middags ons weer laten verleiden voor een heerlijk vers lemonijsje, niet goed maar het is vakantie.
De dag van onze huurauto. Deze werd om 9.30 u gebracht en was een Fiat Panda van drive, opvallend omdat onze vriend Sandy (van Yes) mij mailde dat er geen auto’s waren.
De route was: Pigadia-Aperi-Volada-Othos-Stes-Piles-Lefkos-Mesochori-Spoa-Pigadia. Wat ons opvalt is dat er in alle dorpjes een uitgestorvenheid heerst en we hebben de typisch Griekse dorpspleintjes gemist waar de mensen samenkomen. In Volada bij de Friese wijnboer Thijs, de man van Joke, de wijngaard bezocht en 2 flesjes van zijn Franse wijn gekocht. Thijs schonk ook nog een bakje D.E.-koffie. Hij vertelde dat Spoa een uitgestorven indruk maakt maar wij vonden juist dat men er veel aan het opknappen is.
Het plaatsje Asperi is een rijk dorp, veel Griekse/Amerikanen hebben hier een 2de huis. In veel dorpjes ontbreekt het aan een supertje waar je water kunt kopen, in Mesochori kochten we het in een kafeneon. ’s Avonds eten we bij “Syrtaki” het restaurant waar ook de meeting was. We kozen voor 5 starters wat achteraf veel te veel was: Cheese Saganaki, Zucchini flowers gevuld met rijst, Spinazietaart, Meatballs en Patat.
Zondag en de 2de week breekt aan, ik heb in zo’n week altijd…….nu gaat het snel. Na een rustig en laat ontbijt is het een relaxte dag, we hebben wat boodschapjes gedaan, even bij de kerk gekeken hoe de Grieken te kerken gaan en wat winkeltjes gekeken.
Op ons balkonnetje wat gedronken en later in de middag nog een stukje gewandeld en een frappe gedronken. ’s Avonds bij PotPorie crêpes appel/kaneel gegeten met verse Jus d’Orange.
Na het ontbijt een auto gehuurd voor donderdags we kunnen dan nog wat plaatsjes bezoeken en bij de al aangedane nog wat dingen bekijken die eerder zijn vergeten. Daarna bij een andere bakker wat sweet en hartig gekocht en de wandelschoenen aan nu het nog niet te heet is. We hebben een flink stuk langs de kust gelopen en op de terugweg nog een stukje over het strand. Bij Akti Beach wat gedronken en na 3.5 u waren we terug, te heet.
’s Middags ons weer laten verleiden voor een heerlijk vers lemonijsje, niet goed maar het is vakantie.
Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Deel 4
Lekker ontbeten en tot 14.30 u op het strand gebleven. We hebben ons ook vergaapt aan het nieuwe hotel Almounda Mare direct aan het strand gelegen. Dit jaar volgens mij is dit hotel geopend maar de infrastructuur is nog niet af. Men heeft een eigen, afgesloten strand met luxe ligbedden en een “boy” klapt voor de gasten het parasolletje open.
Lenie besluit wat te lezen op het balkon nu daar de zon nog niet is, het is volgens een uitdraai bij de receptie al 2dg 35 graden en praktisch windstil. Ik kies voor het zwembad maar omdat daar vorige week, bij harde wind, de ene na de andere parasol omwaaide was ook daar weinig verkoeling.
’s Avonds gegeten bij Mike’s, heerlijk. Uitbuikend zijn we met een omweg teruggelopen.
Vandaag, de 27ste is onze zoon jarig maar hij zit met vriendin en zonder Florine in Barcelona. We willen nog wel even het gebied boven Pigadia verkennen en gaan op pad. Ongeveer 2.5 u later kwamen we het plaatsje via de andere kant weer ingelopen. Bij een traditioneel cafeetje een frappe gedronken en daar ook nog een Nederlander (heeft een zomerhuisje) die ons nog wat tips gaf voor de autotrip. Het is deze dag wederom 35 gr en windstil, veel te heet voor een west Europeaan. Ik heb later nog wel ongeveer 60 min gewandeld.
Onze 2de autodag en de juf van drIve kwam stipt op tijd de “botsauto” brengen, nu begrijp ik ook waarom Sandy mij NEE moest verkopen. Ze had wel alles keurig opgeschreven, re-spiegel stuk, deuken rondom, re-achterlichtkap eraf etc, ik heb alles op de foto gezet, je weet nooit.
Op naar Menetes waar ik na veel moeite een P-plek vond en we meteen werden geconfronteerd met een loslopende ezel. Het dier holde van de berg af richting auto dus deuk nummero tig zat er aan te komen. Op een meter stopte hij en in zijn/haar kielzog een oude man die in het Grieks tegen mij begon te schelden. Ik ook niet bang en in het Hollands hem van repliek gediend, mafkees. Wat bleek, die ezel wist de weg en achter de auto wilde deze Griek z’n afval dumpen en ezeltje kon er niet door. Bij de kerk stond een vriendelijke mevrouw met een grote bos sleutels die vroeg of wij de kerk wilden bezichtigen, ja dus. Alvorens wij binnen mochten werd zij eerst verliefd op mijn camera, Lenie en Rien moesten allerlei posities innemen en zij maar knippen ( lang leve het digi-tijdperk haha). Een mooie kerk en nu deze open was kwamen er steeds meer mensen het bezoeken. Toen Lenie vroeg of ze een kaarsje mocht opsteken zij mevrouw “gooi het geld maar op de schaal en ik zal ze wel aansteken, jaja”.
Doorgereden naar Arkasa met de overblijfselen van een eeuwenoud kerkje met een oud doopvont en prachtige mozaïekvloeren. Buiten nog restanten van een burcht met, nog niet gerestaureerde zuilen en mozaïekvloeren. Nog wat door het plaatsje gewandeld en bij een taverne wat gedronken.
Het volgende, nog niet bezochte plaatsje was Finiki. Finiki is een haven en vissersplaatsje met nog een paar wonende families die nu werkzaam zijn in de tavernes aldaar. Keurig plaatsje maar alleen overdag is er volgens mij wat leven in de brouwerij.
Under the Trees is een taverne net boven Finiki en hier besluiten we te gaan eten. Kip/Varken souvlaki á 2 euro p.s., cheeseballetjes, tzatziki en franse frietjes met een drankje.
Bij Lefkos waren we eerder aan de grotwoningen voorbij gereden dus nu was het tijd om dat te bekijken. Je moet je gedachten laten gaan en je voorstellen hoe het is geweest. De grot werd gestut maar ik ben er toch in gegaan. Het waren ongeveer 5 woningen van circa 4 mt diep en een metertje breed en 2 wat minder diep, wel heel koel.
Via Spoa, in de wolken, nog naar ApelaBeach gereden. Vanaf de weg naar Pigadia is het 2 km naar beneden maar daar staat dan een heel oud kerkje met schitterende muurschilderingen en gangen dit ook nog een stukje de berg inlopen, de moeite waard.
Om 19.00 u waren we terug, lekker ons fris gemaakt en omdat we laat in de middag hadden gegeten hebben we in een luie terrasstoel genoten van de flaneren Grieken en wachtende Nederlands kuddevolk bij Tante Sofie.
Lekker ontbeten en tot 14.30 u op het strand gebleven. We hebben ons ook vergaapt aan het nieuwe hotel Almounda Mare direct aan het strand gelegen. Dit jaar volgens mij is dit hotel geopend maar de infrastructuur is nog niet af. Men heeft een eigen, afgesloten strand met luxe ligbedden en een “boy” klapt voor de gasten het parasolletje open.
Lenie besluit wat te lezen op het balkon nu daar de zon nog niet is, het is volgens een uitdraai bij de receptie al 2dg 35 graden en praktisch windstil. Ik kies voor het zwembad maar omdat daar vorige week, bij harde wind, de ene na de andere parasol omwaaide was ook daar weinig verkoeling.
’s Avonds gegeten bij Mike’s, heerlijk. Uitbuikend zijn we met een omweg teruggelopen.
Vandaag, de 27ste is onze zoon jarig maar hij zit met vriendin en zonder Florine in Barcelona. We willen nog wel even het gebied boven Pigadia verkennen en gaan op pad. Ongeveer 2.5 u later kwamen we het plaatsje via de andere kant weer ingelopen. Bij een traditioneel cafeetje een frappe gedronken en daar ook nog een Nederlander (heeft een zomerhuisje) die ons nog wat tips gaf voor de autotrip. Het is deze dag wederom 35 gr en windstil, veel te heet voor een west Europeaan. Ik heb later nog wel ongeveer 60 min gewandeld.
Onze 2de autodag en de juf van drIve kwam stipt op tijd de “botsauto” brengen, nu begrijp ik ook waarom Sandy mij NEE moest verkopen. Ze had wel alles keurig opgeschreven, re-spiegel stuk, deuken rondom, re-achterlichtkap eraf etc, ik heb alles op de foto gezet, je weet nooit.
Op naar Menetes waar ik na veel moeite een P-plek vond en we meteen werden geconfronteerd met een loslopende ezel. Het dier holde van de berg af richting auto dus deuk nummero tig zat er aan te komen. Op een meter stopte hij en in zijn/haar kielzog een oude man die in het Grieks tegen mij begon te schelden. Ik ook niet bang en in het Hollands hem van repliek gediend, mafkees. Wat bleek, die ezel wist de weg en achter de auto wilde deze Griek z’n afval dumpen en ezeltje kon er niet door. Bij de kerk stond een vriendelijke mevrouw met een grote bos sleutels die vroeg of wij de kerk wilden bezichtigen, ja dus. Alvorens wij binnen mochten werd zij eerst verliefd op mijn camera, Lenie en Rien moesten allerlei posities innemen en zij maar knippen ( lang leve het digi-tijdperk haha). Een mooie kerk en nu deze open was kwamen er steeds meer mensen het bezoeken. Toen Lenie vroeg of ze een kaarsje mocht opsteken zij mevrouw “gooi het geld maar op de schaal en ik zal ze wel aansteken, jaja”.
Doorgereden naar Arkasa met de overblijfselen van een eeuwenoud kerkje met een oud doopvont en prachtige mozaïekvloeren. Buiten nog restanten van een burcht met, nog niet gerestaureerde zuilen en mozaïekvloeren. Nog wat door het plaatsje gewandeld en bij een taverne wat gedronken.
Het volgende, nog niet bezochte plaatsje was Finiki. Finiki is een haven en vissersplaatsje met nog een paar wonende families die nu werkzaam zijn in de tavernes aldaar. Keurig plaatsje maar alleen overdag is er volgens mij wat leven in de brouwerij.
Under the Trees is een taverne net boven Finiki en hier besluiten we te gaan eten. Kip/Varken souvlaki á 2 euro p.s., cheeseballetjes, tzatziki en franse frietjes met een drankje.
Bij Lefkos waren we eerder aan de grotwoningen voorbij gereden dus nu was het tijd om dat te bekijken. Je moet je gedachten laten gaan en je voorstellen hoe het is geweest. De grot werd gestut maar ik ben er toch in gegaan. Het waren ongeveer 5 woningen van circa 4 mt diep en een metertje breed en 2 wat minder diep, wel heel koel.
Via Spoa, in de wolken, nog naar ApelaBeach gereden. Vanaf de weg naar Pigadia is het 2 km naar beneden maar daar staat dan een heel oud kerkje met schitterende muurschilderingen en gangen dit ook nog een stukje de berg inlopen, de moeite waard.
Om 19.00 u waren we terug, lekker ons fris gemaakt en omdat we laat in de middag hadden gegeten hebben we in een luie terrasstoel genoten van de flaneren Grieken en wachtende Nederlands kuddevolk bij Tante Sofie.
Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
dit stukje was erg geestig, ik heb hier even hardop zitten lachen. Zie het dan ook helemaal voor me, eerst die botsauto, daarna die dravende ezel en dan die kerel die jou voor rot scheld, daarna zie ik jou voor me op zijn bunnings die kerel effe van repliek dienen. Ik had daar heel graag een filmpje van gehad.
Leuk he, mensen kijken. En dan ook nog van die domme Nederlanders die denken dat er geen andere taverne's zijn als bij Sophie.
Het lijkt wel of ik meegereist heb, ik zie het allemaal zo voor me. haha
Leuk he, mensen kijken. En dan ook nog van die domme Nederlanders die denken dat er geen andere taverne's zijn als bij Sophie.
Het lijkt wel of ik meegereist heb, ik zie het allemaal zo voor me. haha
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Deel 5
Laat ontbeten en het daarna even rustig aan gedaan, de kamer wordt toch niet schoongemaakt deze dag. De dames zijn 1 dag van de week vrij. Om 11.30 u naar Pigadia gelopen en bij ons favoriete café (ik lijk wel een kuddedier) genoten van een frappe. Wat ons opvalt is dat het deze 2e week veel drukker is en nog wordt, Grieken vakantie of komen op bezoek, veel Italianen. Het maakt de chaos van parkeren nog amusanter om te bekijken, een bus heeft een klein half uur staan toeteren voor dat er iemand kwam om een auto te verwijderen. Nog een krantje gekocht en iets lekker voor bij de thee. ’s Avonds heerlijk gegeten bij Uno een Italiaans restaurant. Ik neem een heerlijke pizza en Lenie pasta penne, chicken en parmezaan. Smullen, hadden we eerder moeten ontdekken.
De laatste volle dag breekt aan na een hele slechte dag. We besluitend om na het ontbijt de laatste Griekse zon te pakken en gaan er eens voor liggen aan het strand. Nu zijn we helemaal niet van die strandgasten maar je weet nooit wat Nederland brengt. In de namiddag kiezen we een andere terrasstoel en genieten van een biertje/Jus en Griekse salade, souvlaki, tzatziki, brood en patatjes. We gaan de koffers pakken want morgenvroeg zal de telefoon ons om 6.45 u wekken.
Zondagmorgen. Voordat de wekker alarm slaat ben ik al wakker. We maken ons nog even fris, ontbijten en om 8.05 u worden we opgepikt. Na een rondje Pigadia staan we om 9.00 u op de luchthaven. Het inchecken verliep uiterst chaotisch. Er kwam een medewerker met een passagierslijst, controleerde de naam in het paspoort en markeerde je naam. Vervolgens moesten de koffers worden gewogen, weer paspoort controle en werd je boardingcard met de hand uitgeschreven. Koffer moest weer van de band en naar de scan worden gebracht en vervolgens door de douane weer controle paspoort. Het geheel heeft veel tijd in beslag genomen en we waren blij dat wij er snel doorkonden.
Met een kleine vertraging koerste de OR282 richting A’dam waar we op de oude Buitenveldertbaan landen, lekker kort naar de terminal. Helaas was er een defect aan de slurf en duurde het ongeveer 15/20 min voor dat alles oké was en dan weet je ook waarom ze de airco aanhebben in het vliegtuig, wat een hitte en wat “meurt” iedereen dan vreselijk.
Na de koffers en een ritje van 5 min stonden we op P3 en in 5 kwartier reden we naar huis.
Ine, je maakte terechte de opmerking "relaxte vakantie". Niet dat we te weinig hebben ondernomen of te veel naar het (voor ons doen) strand zijn geweest ook hebben we te vaak in de kroeg gehangen, nee we hebben ons wel vermaakt en veel van het eiland gezien. Toch is het niet ONS eiland. Komt ook dat we het authentieke hebben gemist, veel is weer opnieuw gebouwd of wordt er gebouwd. Ook die mega hotels die er buiten Pigadia zijn/worden neergezet spreken ons niet aan. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er mensen zijn die jaarlijks daar terugkeren, wat doe je dan op vakantie. Wordt een lastige keuze volgend jaar of toch maar de Friese meren of de Achterhoek. Loenen a/d Vecht schijnt ook leuk te zijn
Nu nog aan de foto's werken.
Laat ontbeten en het daarna even rustig aan gedaan, de kamer wordt toch niet schoongemaakt deze dag. De dames zijn 1 dag van de week vrij. Om 11.30 u naar Pigadia gelopen en bij ons favoriete café (ik lijk wel een kuddedier) genoten van een frappe. Wat ons opvalt is dat het deze 2e week veel drukker is en nog wordt, Grieken vakantie of komen op bezoek, veel Italianen. Het maakt de chaos van parkeren nog amusanter om te bekijken, een bus heeft een klein half uur staan toeteren voor dat er iemand kwam om een auto te verwijderen. Nog een krantje gekocht en iets lekker voor bij de thee. ’s Avonds heerlijk gegeten bij Uno een Italiaans restaurant. Ik neem een heerlijke pizza en Lenie pasta penne, chicken en parmezaan. Smullen, hadden we eerder moeten ontdekken.
De laatste volle dag breekt aan na een hele slechte dag. We besluitend om na het ontbijt de laatste Griekse zon te pakken en gaan er eens voor liggen aan het strand. Nu zijn we helemaal niet van die strandgasten maar je weet nooit wat Nederland brengt. In de namiddag kiezen we een andere terrasstoel en genieten van een biertje/Jus en Griekse salade, souvlaki, tzatziki, brood en patatjes. We gaan de koffers pakken want morgenvroeg zal de telefoon ons om 6.45 u wekken.
Zondagmorgen. Voordat de wekker alarm slaat ben ik al wakker. We maken ons nog even fris, ontbijten en om 8.05 u worden we opgepikt. Na een rondje Pigadia staan we om 9.00 u op de luchthaven. Het inchecken verliep uiterst chaotisch. Er kwam een medewerker met een passagierslijst, controleerde de naam in het paspoort en markeerde je naam. Vervolgens moesten de koffers worden gewogen, weer paspoort controle en werd je boardingcard met de hand uitgeschreven. Koffer moest weer van de band en naar de scan worden gebracht en vervolgens door de douane weer controle paspoort. Het geheel heeft veel tijd in beslag genomen en we waren blij dat wij er snel doorkonden.
Met een kleine vertraging koerste de OR282 richting A’dam waar we op de oude Buitenveldertbaan landen, lekker kort naar de terminal. Helaas was er een defect aan de slurf en duurde het ongeveer 15/20 min voor dat alles oké was en dan weet je ook waarom ze de airco aanhebben in het vliegtuig, wat een hitte en wat “meurt” iedereen dan vreselijk.
Na de koffers en een ritje van 5 min stonden we op P3 en in 5 kwartier reden we naar huis.
Ine, je maakte terechte de opmerking "relaxte vakantie". Niet dat we te weinig hebben ondernomen of te veel naar het (voor ons doen) strand zijn geweest ook hebben we te vaak in de kroeg gehangen, nee we hebben ons wel vermaakt en veel van het eiland gezien. Toch is het niet ONS eiland. Komt ook dat we het authentieke hebben gemist, veel is weer opnieuw gebouwd of wordt er gebouwd. Ook die mega hotels die er buiten Pigadia zijn/worden neergezet spreken ons niet aan. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er mensen zijn die jaarlijks daar terugkeren, wat doe je dan op vakantie. Wordt een lastige keuze volgend jaar of toch maar de Friese meren of de Achterhoek. Loenen a/d Vecht schijnt ook leuk te zijn
Nu nog aan de foto's werken.
Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Nog even voor Jurri.
Ineens kwamen de namen van Elske en Dick weer binnen. We zagen hen de eerste dag aan het ontbijt en zij zouden op de woensdag weer vertrekken. Ze waren al eerder op Karpathos geweest (libelle?) en hadden het hoteladresje van hun dochter die daar eerder was geweest.
Nee ik had geen ouzootje teveel op maar kon gewoonweg niet op hun namen meer komen. Elske sprak Lenie aan tijdens het ontbijt.
Ineens kwamen de namen van Elske en Dick weer binnen. We zagen hen de eerste dag aan het ontbijt en zij zouden op de woensdag weer vertrekken. Ze waren al eerder op Karpathos geweest (libelle?) en hadden het hoteladresje van hun dochter die daar eerder was geweest.
Nee ik had geen ouzootje teveel op maar kon gewoonweg niet op hun namen meer komen. Elske sprak Lenie aan tijdens het ontbijt.
Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!