29 mei de heenreis
Al is het maar 1,15 uur vliegen, reizen blijft toch altijd vermoeiend. De hele dag loop je te zoeken naar instapkaarten, paspoorten, rijbewijzen, creditcards. En dan dat wachten. Voor de incheckbalie, voor de veiligheidscontrole, voor het boarden. Daarna wachten tot het vliegtuig eindelijk de lucht in gaat.
Zondag is op Eindhoven airport in ieder geval een drukke dag. Er staan lange rijen, terwijl online inchecken verplicht is, kost het afgeven van de koffers net zoveel tijd als voorheen. We vertrekken mooi op tijd en dat moeten we weten ook als we arriveren in Bergamo .Het Ryanair deuntje schalmt weer door het vliegtuig: Alweer een Ryanair vlucht op tijd, tatatata. Priority is in ieder geval zijn geld wel waard, als eerste instappen, dus stoelen met veel beenruimte, als eerste eruit dus ook zitplaatsen in de bus.
De koffers zijn er erg snel, en ook de autoverhuur is zo gevonden. Eigen risico afkopen lijkt ons wel veilig, maar het blijkt dat dat nog duurder is als de hele autohuur voor 14 dagen. Dan wagen we het er maar op. Eenmaal buiten moeten we met een busje naar de autoverhuurbedrijven. Er staat een glimmende zwarte 4 deurs Fiat Punto voor ons klaar. Nadat we de auto zorguvldig gecheckt hebben,kunnen we dan gaan rijden. We hebben een duidelijke omschrijving en ook nog navigatie op Ton's telefoon. Het is wel 1,5 uur rijden, en eenmaal in Argegno, moeten we een heel smal steil weggetje op naar het appartement. Daarna hebben we nog allerlei startersproblemen. We krijgen de deur naar het terras niet open, we vinden de afstandsbediening van de garage niet, internet werkt niet. Gelukkig lost alles zich vanzelf op na een paar uur en er staat een fles Prosecco voor ons klaar,dat maakt ook veel goed. Ondertussen is het de hoogste tijd voor wat te eten en we wandelen naar Argegno. Het is er schattig dorpje, piepklein, prachtig gelegen aan het Comomeer. Jammer van die drukke weg erlangs. We eten in de eerste de beste pizzeria en het is een ambachtelijke pizza die ze hier serveren. Alle produkten erop zijn kraakvers. Daarna moeten we het zeer steile weggetje op terug naar het appartement, het is topsport, maar toch bereiken we na 8 moelijke minuten het appartement. Viel nog reuze mee in tijd!!
Het appartement is overigens helemaal top. Een woonkamer/keuken, een aparte slaapkamer, luxe badkamer met wasmachine, en een enorm terras/balkon, helemaal om het appartement heen, je kunt zonnebaden, in de schaduw zitten, in de wind, uit de wind, alles kan. Het lijkt wel of wij zo'n beetje alleen op dit parkje zitten, druk is het in ieder geval niet, dus hebben we ook een zwembad voor onszelf. Het uitzicht is vanaf een gedeelte van het balkon schitterend, maar aan de voorkant zien we geen meer, alleen de bergen. Dus we moeten vooral aan de zijkant gaan zitten om te kunnen genieten van het meer.Er is ook een heerlijke ligstoel beschikbaar, die heb ik alvast ingepikt, haha.
Morgenvroeg ontbijten zal er echter nog niet bij zijn. Ik heb geen winkel gezien, dus die moeten we nog zien te vinden, maar dat zal wel goed komen.
Comomeer 2011 verslag
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
dag 2
Rien nog geen bakkertje, misschien morgen maar wel een verhaaltje
Ik kon gisteravond weer niet in slaap komen van de kiespijn. Ik ben momenteel bezig met een peniciliine kuur vanwege een ontstoken wortelpunt. Deze is helaas nog niet aangeslagen. Wanneer zal dit gaan gebeuren? Dus ga ik nog even het bed uit om nog maar wat pijnstillers achterover te slaan. Het heeft effect, ik word rond half 8 pijnloos wakker. Het zonnetje schijnt in ieder geval. Zoals al eerder geschreven: geen ontbijt dus, alleen koffie. Daarna dus de auto in en naar een supermarkt zoeken. Makkelijk gezegd door mij, maar Ton kan de auto op een smalle steile (minstens 15%)doodlopende helling keren. Ik rijd hier geen meter. Gelukkig vinden we vrij snel een redelijk grote supermarkt in het plaatsje Lenno. Onderweg zie ik in ieder geval dat het hier schitterend is. Maar eerst inkopen doen en flink veel, zodat we een paar dagen vooruit kunnen. Als we weer terug zijn, zet Ton hem toch maar in de garage,( nu snap ik waarom ze die hebben hier), daar kan hij makkelijk keren en in zijn vooruit de helling af, toch iets makkelijker.
Om half 12 zitten we eindelijk aan het ontbijt inclusief eitje en sapje, het smaakt prima, maar wel een beetje laat. Als dat elke morgen zo moet.
We besluiten vandaag de boot te nemen. De boten varen hier zoals bij ons de bussen rijden, van het ene plaatsje naar het andere en zeer frequent. Bellagio is de eindbestemming, een pittoresk gelegen plaatsje op het puntje waar het comomeer zich in tweeen verdeelt.Het como-meer heeft nl de vorm van een omgekeerd Y. We nemen de fast ferry, dat gaat erg snel, maar kost ook flink wat duiten. Zo kunnen we de hele vakantie niet doorgaan. Voor Ton is deze vorm van vervoer ook erg prettig. Ook hij kan ten volle genieten van het landschap. Na een half uurtje varen zijn we er al. Bellagio is een plaatje.Ook weer zeer steil gelegen, dus weer allemaal trapjes lopen, goed voor de lijn, dat zeker. Het valt ons op dat de beplanting hier zo ontzettend mooi is, heel erg groen, maar ook vooral zo tropisch . En ze hebben er heel erg hun best voor gedaan alles netjes bij te houden. Het groene betekent ook dat het hier veel regent. Hopelijk blijft ons dat bespaard. Na 1,5 uur door Bellagio gestruind te hebben en een gelateria bezocht te hebben(Jam jam), wordt het weer tijd voor de terug reis, ditmaal met de slow ferry, duurt 2 keer zo lang, hebben we ook 2 keer zoveel tijd om te genieten voor minder geld. Want genieten doen we. Het uitzicht op de hoge bergpieken, waar op sommige zelfs nog sporen sneeuw te zien zijn is fenomenaal. En dan alle leuke stadjes die we aandoen, erg leuk.
Na aankomst in Argegno, gaan we eerst een wandelingetje maken om het dorpje verder te verkennen en bijv de kabelbaan te zoeken die van hieruit naar bergdorpje Pyrgi gaat. Helaas hebben we weer pech, want die gaar weer even niet, net nu wij er zijn. We vinden wel een bakkertje. We eten in een ander restaurantje als gister en ook dit smaakt prima. Dan nog even de martelgang naar boven, voor we op ons eigen balkon neerstrijken voor de koffie en een afzakkertje. Tijdens het lopen naar boven, zeg ik al tegen Ton dat ik toch maar niet naar het bakkertje ga morgenvroeg, maar dat is snel vergeten als je eenmaal boven en weer op adem bent.
Ik kon gisteravond weer niet in slaap komen van de kiespijn. Ik ben momenteel bezig met een peniciliine kuur vanwege een ontstoken wortelpunt. Deze is helaas nog niet aangeslagen. Wanneer zal dit gaan gebeuren? Dus ga ik nog even het bed uit om nog maar wat pijnstillers achterover te slaan. Het heeft effect, ik word rond half 8 pijnloos wakker. Het zonnetje schijnt in ieder geval. Zoals al eerder geschreven: geen ontbijt dus, alleen koffie. Daarna dus de auto in en naar een supermarkt zoeken. Makkelijk gezegd door mij, maar Ton kan de auto op een smalle steile (minstens 15%)doodlopende helling keren. Ik rijd hier geen meter. Gelukkig vinden we vrij snel een redelijk grote supermarkt in het plaatsje Lenno. Onderweg zie ik in ieder geval dat het hier schitterend is. Maar eerst inkopen doen en flink veel, zodat we een paar dagen vooruit kunnen. Als we weer terug zijn, zet Ton hem toch maar in de garage,( nu snap ik waarom ze die hebben hier), daar kan hij makkelijk keren en in zijn vooruit de helling af, toch iets makkelijker.
Om half 12 zitten we eindelijk aan het ontbijt inclusief eitje en sapje, het smaakt prima, maar wel een beetje laat. Als dat elke morgen zo moet.
We besluiten vandaag de boot te nemen. De boten varen hier zoals bij ons de bussen rijden, van het ene plaatsje naar het andere en zeer frequent. Bellagio is de eindbestemming, een pittoresk gelegen plaatsje op het puntje waar het comomeer zich in tweeen verdeelt.Het como-meer heeft nl de vorm van een omgekeerd Y. We nemen de fast ferry, dat gaat erg snel, maar kost ook flink wat duiten. Zo kunnen we de hele vakantie niet doorgaan. Voor Ton is deze vorm van vervoer ook erg prettig. Ook hij kan ten volle genieten van het landschap. Na een half uurtje varen zijn we er al. Bellagio is een plaatje.Ook weer zeer steil gelegen, dus weer allemaal trapjes lopen, goed voor de lijn, dat zeker. Het valt ons op dat de beplanting hier zo ontzettend mooi is, heel erg groen, maar ook vooral zo tropisch . En ze hebben er heel erg hun best voor gedaan alles netjes bij te houden. Het groene betekent ook dat het hier veel regent. Hopelijk blijft ons dat bespaard. Na 1,5 uur door Bellagio gestruind te hebben en een gelateria bezocht te hebben(Jam jam), wordt het weer tijd voor de terug reis, ditmaal met de slow ferry, duurt 2 keer zo lang, hebben we ook 2 keer zoveel tijd om te genieten voor minder geld. Want genieten doen we. Het uitzicht op de hoge bergpieken, waar op sommige zelfs nog sporen sneeuw te zien zijn is fenomenaal. En dan alle leuke stadjes die we aandoen, erg leuk.
Na aankomst in Argegno, gaan we eerst een wandelingetje maken om het dorpje verder te verkennen en bijv de kabelbaan te zoeken die van hieruit naar bergdorpje Pyrgi gaat. Helaas hebben we weer pech, want die gaar weer even niet, net nu wij er zijn. We vinden wel een bakkertje. We eten in een ander restaurantje als gister en ook dit smaakt prima. Dan nog even de martelgang naar boven, voor we op ons eigen balkon neerstrijken voor de koffie en een afzakkertje. Tijdens het lopen naar boven, zeg ik al tegen Ton dat ik toch maar niet naar het bakkertje ga morgenvroeg, maar dat is snel vergeten als je eenmaal boven en weer op adem bent.
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
31-5
31 mei
Vanochtend bewolking als we de luikjes open doen, en af en toe een flauw zonnetje.Ik trek de stoute schoenen aan en loop toch naar het bakkertje. Het is zo steil dat ik in een noodgang beneden ben, 5 minuutjes. Het piepkleine winkeltje is niet alleen een bakkerijtje maar ook een minimarkt. Dus ook handig als we iets tekort komen. Binnen 15 minmuten ben ik op en neer. Peanuts zou je zeggen, maar mijn hartslag denkt er anders over.
Na het ontbijt kijk ik toch maar even op internet wat de weersverwachting wordt. Dat ziet er niet goed uit vandaag en morgen. Het is nu nog droog, dus mijn idee is: de 1e de beste boot nemen. Die gaat naar Mennagio, wat we toch al graag willen bezoeken. Als we bij de boothalte staan te wachten, is het zelfs behaaglijk. We varen dezelfde route als gisteren naar het noorden, alleen hebben we andere aanleg plaatsjes. Mennagio is volgens de reisgids erg druk. Wij vinden het een oase van rust. We zitten heerlijk rustig op het mooie pleintje aan het water en genieten van een capuccino. We verkennen het stadje. Langs het water een boulevard met veel bloemen en beplanting, Een klein lieflijk centrum. We klimmen ook nog een eind omhoog naar het historische gedeelte. Daar ontmoeten we een Nederlands stelletje dat met pensioen is en al 5 weken onderweg is, heerlijk zeg. We lopen een stukje met hen op, gezellig babbelend. Boven proberen wij het kasteel te vinden en zij gaan weer terug naar hun camping. Om 3 uur besluiten we hier een soort lunch/diner ineen te nuttigen, want ik ga niet nog 2 keer dat eind naar boven lopen. Er zijn genoeg leuke restaurantjes dus dat is snel geregeld. Met de buikjes weer vol, lopen we naar de boot. Die blijkt er juist aan te komen. Een halte verder stapt er een klas vol italiaanse schoolkinderen in en die komen voor, naast en achter ons zitten. Het is een gekwetter van jewelste, ik zou elke avond hoofdpijn hebben na een dag met zo'n klas. Op gegeven moment raken we aan de praat en binnen de kortste keren zijn we de attractie van de boot. Ze willen onze leeftijd en onze namen weten en dat gaat de hele boot door. Dat is Ton en dat is Ine en ze zijn 55 en 53 wordt er over de boot gegild en gewezen. Grappig hoor, zo'n schoolklasje met 9 jarigen. Maar wat een rust als ze de boot verlaten. Om half 6 zitten we weer op ons balkonnetje. Het is toch de hele dag mooi droog gebleven.
[/img]
Vanochtend bewolking als we de luikjes open doen, en af en toe een flauw zonnetje.Ik trek de stoute schoenen aan en loop toch naar het bakkertje. Het is zo steil dat ik in een noodgang beneden ben, 5 minuutjes. Het piepkleine winkeltje is niet alleen een bakkerijtje maar ook een minimarkt. Dus ook handig als we iets tekort komen. Binnen 15 minmuten ben ik op en neer. Peanuts zou je zeggen, maar mijn hartslag denkt er anders over.
Na het ontbijt kijk ik toch maar even op internet wat de weersverwachting wordt. Dat ziet er niet goed uit vandaag en morgen. Het is nu nog droog, dus mijn idee is: de 1e de beste boot nemen. Die gaat naar Mennagio, wat we toch al graag willen bezoeken. Als we bij de boothalte staan te wachten, is het zelfs behaaglijk. We varen dezelfde route als gisteren naar het noorden, alleen hebben we andere aanleg plaatsjes. Mennagio is volgens de reisgids erg druk. Wij vinden het een oase van rust. We zitten heerlijk rustig op het mooie pleintje aan het water en genieten van een capuccino. We verkennen het stadje. Langs het water een boulevard met veel bloemen en beplanting, Een klein lieflijk centrum. We klimmen ook nog een eind omhoog naar het historische gedeelte. Daar ontmoeten we een Nederlands stelletje dat met pensioen is en al 5 weken onderweg is, heerlijk zeg. We lopen een stukje met hen op, gezellig babbelend. Boven proberen wij het kasteel te vinden en zij gaan weer terug naar hun camping. Om 3 uur besluiten we hier een soort lunch/diner ineen te nuttigen, want ik ga niet nog 2 keer dat eind naar boven lopen. Er zijn genoeg leuke restaurantjes dus dat is snel geregeld. Met de buikjes weer vol, lopen we naar de boot. Die blijkt er juist aan te komen. Een halte verder stapt er een klas vol italiaanse schoolkinderen in en die komen voor, naast en achter ons zitten. Het is een gekwetter van jewelste, ik zou elke avond hoofdpijn hebben na een dag met zo'n klas. Op gegeven moment raken we aan de praat en binnen de kortste keren zijn we de attractie van de boot. Ze willen onze leeftijd en onze namen weten en dat gaat de hele boot door. Dat is Ton en dat is Ine en ze zijn 55 en 53 wordt er over de boot gegild en gewezen. Grappig hoor, zo'n schoolklasje met 9 jarigen. Maar wat een rust als ze de boot verlaten. Om half 6 zitten we weer op ons balkonnetje. Het is toch de hele dag mooi droog gebleven.
[/img]
-
Jaantje
- Berichten: 712
- Lid geworden op: 20-10-2009 16:28
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
1 juni
Om depri van te worden: stromende regen als we wakker worden rond 7 uur. Gelukkig hebben we toast ingeslagen bij ons supermarkt bezoek zodat we in ieder geval kunnen ontbijten. Ik vrees dat we vandaag niet ver komen en dat er weinig foto's gemaakt zullen worden. Ik zit nu met een kop koffie op het overdekte balkon naar de wolken tussen de bergen te kijken, geef mij maar blauwe lucht hoor, alhoewel dit ook een prachtig gezicht is, of je in een schilderij kijkt.
Om half 12 besluiten we maar naar een shoppingcenter en grote supermarkt te gaan vlakbij Como. Het is zelfs droog als we vertrekken. We slaan weer in voor een paar dagen, want morgen is het een feestdag, en shoppen nog wat in de omringende winkels. Het is aanmerkelijk lichter als we de mall verlaten. We gaan eerst thuis maar eens verse broodjes eten. Beter als die droge toast van vanochtend, daarna zien we wel verder.
Rond half 5 komt is het nog steeds droog en doet het zonnetje zelfs een poging om ons te verwennen met wat flauwe zonnestraaltjes. We nemen de auto en rijden naar Tremezzo. Het is even wat moeilijk, maar uiteindelijk vinden we buiten het plaatsje een parkeerplaats vlak voor Villa Carlotta. Villa Carlotta schijnt een van de mooiste villa's aan het comomeer te zijn en die willen we ook zeker nog gaan bezichtigen, maar nu krijgen we alvast een voorproefje. Door de grote hekken zie ik al heel wat moois, waardoor ik nog meer zin krijg in een bezoekje. Maar nu eerst Tremezzo. Tremezzo is niet echt een stadje met een dorpsplein of centrum, maar toch is het een plaatje. De ligging is geweldig en je kijkt ook je ogen uit naar de mooie villa's met schitterende tuinen. Er is ook een heel romantisch parkje met prieeltjes, reusachtige stokoude bomen,enorme yucca's, mooie fonteinen. We maken eerst een wandeling langs het water, voor we in het romantische parkje neerstrijken om een kleinigheidje te eten. We zitten alletwee nog vol van de verlate lunch, maar een snack gaat er wel weer in. Wat een heerlijk rustiek plekje onder de blauwe regen aan het meer. Wie had vanochtend gedacht dat we vanavond weer buiten zouden eten?
Vanavond gaan we aan de limoncella, morgen laat ik weten of het zo lekker is als het eruit ziet!!
ps de kiespijn is over, ik ben vandaag voor het eerst pijnstillervrij, hiephoi.
Om depri van te worden: stromende regen als we wakker worden rond 7 uur. Gelukkig hebben we toast ingeslagen bij ons supermarkt bezoek zodat we in ieder geval kunnen ontbijten. Ik vrees dat we vandaag niet ver komen en dat er weinig foto's gemaakt zullen worden. Ik zit nu met een kop koffie op het overdekte balkon naar de wolken tussen de bergen te kijken, geef mij maar blauwe lucht hoor, alhoewel dit ook een prachtig gezicht is, of je in een schilderij kijkt.
Om half 12 besluiten we maar naar een shoppingcenter en grote supermarkt te gaan vlakbij Como. Het is zelfs droog als we vertrekken. We slaan weer in voor een paar dagen, want morgen is het een feestdag, en shoppen nog wat in de omringende winkels. Het is aanmerkelijk lichter als we de mall verlaten. We gaan eerst thuis maar eens verse broodjes eten. Beter als die droge toast van vanochtend, daarna zien we wel verder.
Rond half 5 komt is het nog steeds droog en doet het zonnetje zelfs een poging om ons te verwennen met wat flauwe zonnestraaltjes. We nemen de auto en rijden naar Tremezzo. Het is even wat moeilijk, maar uiteindelijk vinden we buiten het plaatsje een parkeerplaats vlak voor Villa Carlotta. Villa Carlotta schijnt een van de mooiste villa's aan het comomeer te zijn en die willen we ook zeker nog gaan bezichtigen, maar nu krijgen we alvast een voorproefje. Door de grote hekken zie ik al heel wat moois, waardoor ik nog meer zin krijg in een bezoekje. Maar nu eerst Tremezzo. Tremezzo is niet echt een stadje met een dorpsplein of centrum, maar toch is het een plaatje. De ligging is geweldig en je kijkt ook je ogen uit naar de mooie villa's met schitterende tuinen. Er is ook een heel romantisch parkje met prieeltjes, reusachtige stokoude bomen,enorme yucca's, mooie fonteinen. We maken eerst een wandeling langs het water, voor we in het romantische parkje neerstrijken om een kleinigheidje te eten. We zitten alletwee nog vol van de verlate lunch, maar een snack gaat er wel weer in. Wat een heerlijk rustiek plekje onder de blauwe regen aan het meer. Wie had vanochtend gedacht dat we vanavond weer buiten zouden eten?
Vanavond gaan we aan de limoncella, morgen laat ik weten of het zo lekker is als het eruit ziet!!
ps de kiespijn is over, ik ben vandaag voor het eerst pijnstillervrij, hiephoi.
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
2 juni
Geslapen als een roos vannacht en dat allemaal op de Limoncello. Het zag eruit als een glas Fanta, maar toen ik een slokje nam, bleek het niet zo onschuldig te zijn als ik dacht. Na een blik op de fles, blijkt het toch 31% alcohol te bevatten. Ik leng mijn glaasje maar aan met wat water en mijn ogen worden als snel zwaarder, vandaar die goede nachtrust. Vanochtend schijnt het zonnetje weer, jippie!!
Deze ochtend brengen we lekker lui door op ons balkon. Luie stoel, goed boek, ondertussen af en toe over mijn boek heenkijken naar het uitzicht. Daar moet je van genieten zolang het kan. Om half 12 gaan we naar beneden om de boot te nemen naar Como. De vaartijd is één uur. Como is een leuke stad gelegen aan de zuidkant van het meer in de linkerpoot van de omgekeerde Y. Snap je het nog? Er zijn leuke pleintjes, een grote dom, winkelstraatjes, dus we vermaken ons wel. Het eerste wat we doen is een capucinno drinken, schijnbaar helemaal verkeerd in de middag. De italianen drinken alleen 's ochtends capucinno, maar daar hebben we lak aan, wij hebben er zin in. Terwijl wij aan de capucinno zitten, is de rest al aan het lunchen/dineren, hoe je het maar noemen wilt. Het is lunchtijd, maar het eten is zeer uitgebreid. Wij besluiten voor we met de boot teruggaan rond een uur of 4 -5 te eten. Helemaal verkeerd........er is geen hond meer te bekennen op de terrasjes en sommige zijn zelfs dicht. Gelukkig zie ik nog een bordje naar een restaurant boven op een warenhuis met uitzicht over heel Como. Nou die is gelukkig open en heeft ook nog lasagne voor ons, alhoewel het eerst gecontroleerd moet worden in de keuken. Even later zitten aan een kleine maar heerlijke portie lasagne en een groot glas Spritz. Spritz is een typisch italiaans drankje, gedronken in een grote kelk met heel veel ijs. Het ziet er oranje uit en er zit prosecco in en campari, echt een fris koel zomerdrankje. Als we klaar zijn en met de lift naar beneden gaan, voelt het wel zwaar in de benen. Het is schrikken als we buiten komen: Como is ineens helemaal volgelopen. Het is hartstikke druk met allemaal flanerende Italianen In Nederland is het hemelvaartsdag, in Italie nog niet, maar wel een national feestdag, dus iedereen is vrij.We lopen naar de boot en kopen een kaartje voor de snelle. De langzame gaat niet meer vandaag. De boot vertrekt op de minuut af op tijd. Hij vaart met volle snelheid weg en na 100 meter liggen we ineens stil. Er wordt heen en weer gerend door de bemanning, naar de gereedschapskist op en neer en de boot vaart ondertussen op een slakkegang verder. Uiteindelijk is het probleem opgelost en we gaan in volle vaart naar Argegno.
Deze ochtend brengen we lekker lui door op ons balkon. Luie stoel, goed boek, ondertussen af en toe over mijn boek heenkijken naar het uitzicht. Daar moet je van genieten zolang het kan. Om half 12 gaan we naar beneden om de boot te nemen naar Como. De vaartijd is één uur. Como is een leuke stad gelegen aan de zuidkant van het meer in de linkerpoot van de omgekeerde Y. Snap je het nog? Er zijn leuke pleintjes, een grote dom, winkelstraatjes, dus we vermaken ons wel. Het eerste wat we doen is een capucinno drinken, schijnbaar helemaal verkeerd in de middag. De italianen drinken alleen 's ochtends capucinno, maar daar hebben we lak aan, wij hebben er zin in. Terwijl wij aan de capucinno zitten, is de rest al aan het lunchen/dineren, hoe je het maar noemen wilt. Het is lunchtijd, maar het eten is zeer uitgebreid. Wij besluiten voor we met de boot teruggaan rond een uur of 4 -5 te eten. Helemaal verkeerd........er is geen hond meer te bekennen op de terrasjes en sommige zijn zelfs dicht. Gelukkig zie ik nog een bordje naar een restaurant boven op een warenhuis met uitzicht over heel Como. Nou die is gelukkig open en heeft ook nog lasagne voor ons, alhoewel het eerst gecontroleerd moet worden in de keuken. Even later zitten aan een kleine maar heerlijke portie lasagne en een groot glas Spritz. Spritz is een typisch italiaans drankje, gedronken in een grote kelk met heel veel ijs. Het ziet er oranje uit en er zit prosecco in en campari, echt een fris koel zomerdrankje. Als we klaar zijn en met de lift naar beneden gaan, voelt het wel zwaar in de benen. Het is schrikken als we buiten komen: Como is ineens helemaal volgelopen. Het is hartstikke druk met allemaal flanerende Italianen In Nederland is het hemelvaartsdag, in Italie nog niet, maar wel een national feestdag, dus iedereen is vrij.We lopen naar de boot en kopen een kaartje voor de snelle. De langzame gaat niet meer vandaag. De boot vertrekt op de minuut af op tijd. Hij vaart met volle snelheid weg en na 100 meter liggen we ineens stil. Er wordt heen en weer gerend door de bemanning, naar de gereedschapskist op en neer en de boot vaart ondertussen op een slakkegang verder. Uiteindelijk is het probleem opgelost en we gaan in volle vaart naar Argegno.