8 juni
Omdat ze vandaag alweer een druilerige dag voorspellen met maar een klein beetje zon, besluiten we naar Milaan te gaan met de trein. Echt weer voor zo'n stad.
De trein loopt hier zowat door de achtertuin. Dat wisten we van te voren niet, anders had ik dit huisje niet geboekt misschien. Maar gek genoeg hebben we er totaal geen last. Hij komt ook maar 1 x per uur en maakt nauwelijks meer geluid als een kleine vrachtauto.
Oké, met de trein dus.....we vertrekken ruim op tijd, want we weten nog niet hoe we bij het kleine stationnetje moeten komen. Er gaat maar een weg omhoog, dus die nemen we, maar die gaat onder het spoor door verder de berg op, verkeerd dus. Er loopt ook nog ergens een trap naar boven dan die maar nemen, nee ook fout, we komen wel bij de rails uit, maar geen station. Dan maar weer terug richting appartement, daar heb ik ook nog een trap gezien die naar een huis lijkt te gaan, ja hoor die is het toch, maar de tijd begint ondertussen te dringen, dus we vliegen de steile trappen op. Uithijgend op het stationnetje, zien we nota bene een trap die rechtstreeks achter ons huisje uitkomt, grrrr. We moeten ook nog een kaartje in de trein kopen want het station is onbemand. Er komt echter niemand. Dan kopen we maar een kaartje tijdens de overstap in Lecco.
Ook dat is makkelijker gezegd als gedaan, want waar kun je kaartjes kopen en uitzoeken op welk perron je moet zijn binnen 10 minuten. Nou we krijgen het voor elkaar, maar vraag niet hoe. Gelukkig hebben we 40 min. om uit te rusten.
Tijdens de treinreis spreken we af, om bij aankomst meteen al kaartjes te kopen voor de terugreis en uit te zoeken welke trein we moeten hebben. Dat blijkt weer een hele zoekpartij, stelletje amateurs die we zijn. Bij de automaat krijgen we "hulp"van 2 luguber uitziende mannen. Geen idee of ze goede bedoelingen hadden of niet, maar ik ben op mijn hoede. Daarna op zoek naar de metro en een kaartjesautomaat daarvoor. Jonge jonge het lijkt wel een wereldreis. Maar een paar minuten later staan we dan toch tegen de prachtige Duomo aan te kijken. En lopen we door de galerie Vittorio Emmanuelle.Wie weet lopen we Yolanthe nog tegen het lijf. We zien daar wel iemand met een professionele camera en een interviewster erbij met microfoon. Ze komt rechtstreeks op mij afgelopen. Nee he? Maar als ze merkt dat ik geen Italiaanse ben, is de interesse in mij ook snel verdwenen, helaas ik word toch niet ontdekt vandaag.
Ton heeft vandaag zin in een MacDonalds menu en ook daar hebben ze er hier genoeg van. Heel heel af en toe is zo'n fastfood menuutje wel lekker, maar ik vind het verder wel zo sfeerloos. Verder kijken we naar de etalages waar achter het glas de peperdure waar uitgestald ligt. Het blijft echter bij kijken vandaag.
Het is een hartstikke leuk uitstapje en Milaan is best een aardige stad, maar we zijn er niet echt van ondersteboven en om 17.20 pakken we de trein terug, alles loopt gesmeerd nu en we voelen ons ervaren treinreizigers.
Comomeer 2011 verslag
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Wereldburgers, zo zou ik jullie ondertussen wel willen noemen. Alle kleine plaatsen al gedaan en nu op ontdekkingsreis naar Milaan. Met de ov-chip wordt het volgens mij in Nederland al lastig om te reizen maar dat lijkt mij in het buitenland helemaal en zeker als je ook niet weet in welke automaat je geld/pas moet steken. Maar dan heb je altijd die vriendelijke Roemeense trekkast-speler die een hulpeloos vrouwtje op weg wilt helpen. Het einige dat niet meezit is het weer maar volgens mij hebben jullie heel veel gezien en beleefd. Geniet nog maar van deze paar daagjes nog.
Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!
-
Jaantje
- Berichten: 712
- Lid geworden op: 20-10-2009 16:28
Ik ben altijd zeer onder de indruk van jullie "eigen geregel".
Ik vind het in Nederland al een hele onderneming om met het openbaar vervoer te reizen, laat staan dat ik een kaartje moet kopen in het Italiaans
Klop het dat dit het station van Lecco is?
En ik hoop voor jullie dat het zonnetje de laatste dagen met jullie mee gaat.
Ik vind het in Nederland al een hele onderneming om met het openbaar vervoer te reizen, laat staan dat ik een kaartje moet kopen in het Italiaans
Klop het dat dit het station van Lecco is?
En ik hoop voor jullie dat het zonnetje de laatste dagen met jullie mee gaat.
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
dat is inderdaad het station, al had ik in die 10 min.niet echt veel tijd om de buitenkant te zien, maar volgens mij wel.
in het italiaans stelt niet veel voor hoor. Ik weet dat 2 = due
dus ik zeg gewoon: due tickets milano en de rest was met de automaat, in principe hetzelfde als bij ons, even gepuzzel ja.
in het italiaans stelt niet veel voor hoor. Ik weet dat 2 = due
dus ik zeg gewoon: due tickets milano en de rest was met de automaat, in principe hetzelfde als bij ons, even gepuzzel ja.
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
Chiavenna
9 Juni, Chiavenna
We hebben al heel wat gezien om en rond het meer zodat we onze grenzen vandaag maar eens gaan verleggen. We gaan nu echt de Italiaanse Alpen in. Niet dat het erg ver rijden is. De bestemming is Chiavenna. Mijn boekje over de Italiaanse Meren is eigenlijk helemaal niet uitgebreid, er staat maar een klein stukje in over het Comomeer. Het was het enige Nederlandse boekje dat op de markt was, dus daarom ben ik ook zo blij met internet.Kun je nog wat mooie plekjes googelen. En zo vind ik met behulp van de kaart: Chiavenna. Al googelend ontdek ik ook nog een mooie waterval vlakbij het plaatsje, dus onze dag is weer gevuld. Binnen het uur zijn via een schitterende route aangekomen vlakbij de waterval. We parkeren de auto en lopen via een wandel/fietspad naar ons doel. Wow wat is hij ongelooflijk mooi en wat klettert er vreselijk veel water van een flinke hoogte omlaag in 2 stromingen. Als je dicht in de buurt komt wordt je ook helemaal nat, je ziet een hele waas kleine druppeltjes het dal ingaan en de bodem is er ook helemaal drassig. We zien een terrasje met uitzicht op dit fascinerende fenomeen. En dat komt goed uit, want het is etenstijd en we hebben zin in koffie. Het kost hier allemaal niet vee lin vergelijking met de toeristendorpen. Eigenlijk willen we in Chiavenna eten, maar omdat dit zo'n mooi plekje is, besluiten we hier te blijven. De menu-keuze is niet geweldig, maar het mooie stekkie gaat voor dit keer.
Na de waterval is Chiavenna aan de beurt, leuker en groter als we gedacht hadden. Ze schrijven nogal gauw over pittoresk etc en soms valt het dan tegen, maar nu valt het mee.Het heeft een historisch centrum en midden er doorheen stroomt een wild riviertje, de Mera genaamd met al dat water uit de waterval, . Ook hier brengen we weer een tijdje door en nuttigen we een heerlijke ijsco. Ton is helemaal weg van de Amareno smaak en ik volg hem (komt niet vaak voor!), met ook nog een bolletje straciatella.erbij.
Het was een heerlijke dag. Na thuiskomst meteen het dakterras op want het is een keertje droog.
We hebben al heel wat gezien om en rond het meer zodat we onze grenzen vandaag maar eens gaan verleggen. We gaan nu echt de Italiaanse Alpen in. Niet dat het erg ver rijden is. De bestemming is Chiavenna. Mijn boekje over de Italiaanse Meren is eigenlijk helemaal niet uitgebreid, er staat maar een klein stukje in over het Comomeer. Het was het enige Nederlandse boekje dat op de markt was, dus daarom ben ik ook zo blij met internet.Kun je nog wat mooie plekjes googelen. En zo vind ik met behulp van de kaart: Chiavenna. Al googelend ontdek ik ook nog een mooie waterval vlakbij het plaatsje, dus onze dag is weer gevuld. Binnen het uur zijn via een schitterende route aangekomen vlakbij de waterval. We parkeren de auto en lopen via een wandel/fietspad naar ons doel. Wow wat is hij ongelooflijk mooi en wat klettert er vreselijk veel water van een flinke hoogte omlaag in 2 stromingen. Als je dicht in de buurt komt wordt je ook helemaal nat, je ziet een hele waas kleine druppeltjes het dal ingaan en de bodem is er ook helemaal drassig. We zien een terrasje met uitzicht op dit fascinerende fenomeen. En dat komt goed uit, want het is etenstijd en we hebben zin in koffie. Het kost hier allemaal niet vee lin vergelijking met de toeristendorpen. Eigenlijk willen we in Chiavenna eten, maar omdat dit zo'n mooi plekje is, besluiten we hier te blijven. De menu-keuze is niet geweldig, maar het mooie stekkie gaat voor dit keer.
Na de waterval is Chiavenna aan de beurt, leuker en groter als we gedacht hadden. Ze schrijven nogal gauw over pittoresk etc en soms valt het dan tegen, maar nu valt het mee.Het heeft een historisch centrum en midden er doorheen stroomt een wild riviertje, de Mera genaamd met al dat water uit de waterval, . Ook hier brengen we weer een tijdje door en nuttigen we een heerlijke ijsco. Ton is helemaal weg van de Amareno smaak en ik volg hem (komt niet vaak voor!), met ook nog een bolletje straciatella.erbij.
Het was een heerlijke dag. Na thuiskomst meteen het dakterras op want het is een keertje droog.
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
10 juni, Lecco en Villa Monastrero
Tussen 7 en half 8 worden we spontaan wakker elke ochtend. Een teken dat we goed bijgeslapen zijn. Dat geldt zeker voor Ton, die normaal zijn bed niet uit kan. De plannen voor vandaag zijn: met de trein naar Lecco en het stadje bezichtigen, daarna terug met de trein en uitstappen in Varenna. Van daaruit naar de tuinen van Villa Monastero. Het weer moet dan natuurlijk wel meewerken. Om 11.09 uur stappen we op de trein. Van onze voordeur tot het centrum van Lecco is 35 minuten en kost ons 2,30 pp. Als we in Lecco aankomen giet het. De regenjassen komen weer tevoorschijn en we lopen de 1e de beste winkelgalerij in. Dat is natuurlijk de bedoeling niet. We winkelen wat, er zijn vooral veel kledingwinkels hier en in Como waar Ton niet de minste interesse voor heeft, dus snel naar een overdekt terrasje voor koffie. Opvallend is het aantal Afrikanen hier en in Como ook trouwens. Vooral als het regent staan er op elke hoek wel 2 met parapluutjes en er zijn veel hoeken hier. Als we op het terrasje zitten komt er een op ons af en begint een verhaal in het Italiaans, ik maak eruit op dat hij honger heeft. We hebben toch meelij en geven hem wat losgeld. Hij is ons reuze dankbaar. Of hij het nu wel of niet nodig is, we houden er een rotgevoel aan over als we niets geven. Even later komen we hem weer tegen en hij vraagt of we Engels spreken. We doen of we hem niet verstaan, want dit gaat me te ver. Hij roept nog een keer: Grazie Grazie.We lopen snel door.
De zon is gaan schijnen en nu zien we goed hoe mooi Lecco ligt. Ik had het al vanuit de auto gezien, maar nu is het mooier. In een baai tussen 2 ruige rotswanden.We wandelen een tijdje langs het water en via het centrum komen we uiteindelijk weer bij het station. We weten nu precies waar we kaartjes moeten kopen. De reis gaat naar Varenna, een halte voorbij Fiumelatte. In het mooie Varenna eten we aan het water in het pittoreske gedeelte. Wat is het hier toch knusjes. Dan lopen we via de steegjes en trappetjes, we kennen de weg al op ons duimpje, naar Villa Monastero. De prijs is hetzelfde als van Villa Carlotta dat toch wel een stuk beter onderhouden is, maar ook deze tuinen zijn prachtig en hebben dezelfde fantastische ligging. Alles wat we al een keer vanaf de weg hebben mogen aanschouwen, bewonderen we nu van dichtbij. Ik vind het zeker een bezoekje waard. Daarna lopen we terug naar ons appartement, waar ik redelijk uitgeteld aankom.
Je snapt zeker al waar dit eindigt: op het dakterras met een kop koffie.
Tussen 7 en half 8 worden we spontaan wakker elke ochtend. Een teken dat we goed bijgeslapen zijn. Dat geldt zeker voor Ton, die normaal zijn bed niet uit kan. De plannen voor vandaag zijn: met de trein naar Lecco en het stadje bezichtigen, daarna terug met de trein en uitstappen in Varenna. Van daaruit naar de tuinen van Villa Monastero. Het weer moet dan natuurlijk wel meewerken. Om 11.09 uur stappen we op de trein. Van onze voordeur tot het centrum van Lecco is 35 minuten en kost ons 2,30 pp. Als we in Lecco aankomen giet het. De regenjassen komen weer tevoorschijn en we lopen de 1e de beste winkelgalerij in. Dat is natuurlijk de bedoeling niet. We winkelen wat, er zijn vooral veel kledingwinkels hier en in Como waar Ton niet de minste interesse voor heeft, dus snel naar een overdekt terrasje voor koffie. Opvallend is het aantal Afrikanen hier en in Como ook trouwens. Vooral als het regent staan er op elke hoek wel 2 met parapluutjes en er zijn veel hoeken hier. Als we op het terrasje zitten komt er een op ons af en begint een verhaal in het Italiaans, ik maak eruit op dat hij honger heeft. We hebben toch meelij en geven hem wat losgeld. Hij is ons reuze dankbaar. Of hij het nu wel of niet nodig is, we houden er een rotgevoel aan over als we niets geven. Even later komen we hem weer tegen en hij vraagt of we Engels spreken. We doen of we hem niet verstaan, want dit gaat me te ver. Hij roept nog een keer: Grazie Grazie.We lopen snel door.
De zon is gaan schijnen en nu zien we goed hoe mooi Lecco ligt. Ik had het al vanuit de auto gezien, maar nu is het mooier. In een baai tussen 2 ruige rotswanden.We wandelen een tijdje langs het water en via het centrum komen we uiteindelijk weer bij het station. We weten nu precies waar we kaartjes moeten kopen. De reis gaat naar Varenna, een halte voorbij Fiumelatte. In het mooie Varenna eten we aan het water in het pittoreske gedeelte. Wat is het hier toch knusjes. Dan lopen we via de steegjes en trappetjes, we kennen de weg al op ons duimpje, naar Villa Monastero. De prijs is hetzelfde als van Villa Carlotta dat toch wel een stuk beter onderhouden is, maar ook deze tuinen zijn prachtig en hebben dezelfde fantastische ligging. Alles wat we al een keer vanaf de weg hebben mogen aanschouwen, bewonderen we nu van dichtbij. Ik vind het zeker een bezoekje waard. Daarna lopen we terug naar ons appartement, waar ik redelijk uitgeteld aankom.
Je snapt zeker al waar dit eindigt: op het dakterras met een kop koffie.
-
Rien
- beheerder
- Berichten: 439
- Lid geworden op: 20-10-2009 11:59
Dat van die afrikanen is minder en hoe je gevoel ook is ik kan er niets aan geven en ik heb er ook geen rotgevoel bij. Ik ben geen voorstander van de G.W. denkwijze maar als je met je gezonde verstand in een bootje stapt en je laat aandrijven op het een of ander Italiaans/Grieks strandje weet je dat je hier niet in luilekkerland komt. Genoeg van de wereldproblemen en geniet nog even van het Italiaanse leven. Ik hoop dat jullie, ondanks de niet zo'n beste weersomstandigheden, toch hebben genoten.
Griekenland, het (bijna failliete) vakantiegevoel!
-
Inexx52
- Site Admin
- Berichten: 1125
- Lid geworden op: 20-10-2009 09:33
11 juni, Gravedona
Heerlijk weertje vanochtend op onze laatste dag. Tot half 12 zitten we op het dakterras te ontbijten, lezen en te overleggen wat we vandaag gaan doen: Nog een keer naar het mooie Noorden, maar dat is zover rijden. Een keer met de auto het meer om naar de noordwest kant die we nog niet gezien hebben. Of naar Varenna lopen en daar de boot nemen naar Gravedona, in het noordelijk deel van het meer, wat volgens ons boekje een leuk plaatsje is. Dat laatste wordt het. We lopen naar Varenna en nemen de boot. Op het dek zitten we heerlijk in het zonnetje te genieten. In het noorden is het druk met zeilbootjes, kitesurfers en andere watersporters. In ruim 1 uur komen we aan in Gravedona en zoeken het mooie centrum. Dat blijkt er helemaal niet te zijn. We vinden het plaatsje helemaal niet zo leuk, maar ach, de boot gaat pas om half 4 terug, dus gaan we maar eten. We zijn dit keer op tijd, maar toch kunnen we geen fatsoenlijke maaltijd bestaande uit een lap vlees met groente en frites krijgen. De pizza komt onderhand mijn strot uit, maar toch moeten we er weer een eten, want iets anders is er niet. Hoezo kun je in Italie goed eten: een simpele Spaghetti of Lasagna of pizza, maar iets anders staat bijna nergens op het menu en in 2 weken wil je wel een keer wat vlees of zo. Dat viel dus een beetje tegen op onze laatste dag en het begint ook nog eens te regenen. Hoe snel het weer hier kan veranderen, niet normaal!! Om half 4 nemen we de boot terug en we zitten noodgedwongen binnen dit keer. Ik wil vanaf Varenna met de trein terug, maar Ton heeft er geen zin in, hij wil lopen en hij wint. We nemen nog een ambachtelijke ijsco en wandelen voor een laatste keer de prachtige weg terug van Varenna naar Fiumelatte en het valt me reuze mee, ik geniet er zelfs van.
Heerlijk weertje vanochtend op onze laatste dag. Tot half 12 zitten we op het dakterras te ontbijten, lezen en te overleggen wat we vandaag gaan doen: Nog een keer naar het mooie Noorden, maar dat is zover rijden. Een keer met de auto het meer om naar de noordwest kant die we nog niet gezien hebben. Of naar Varenna lopen en daar de boot nemen naar Gravedona, in het noordelijk deel van het meer, wat volgens ons boekje een leuk plaatsje is. Dat laatste wordt het. We lopen naar Varenna en nemen de boot. Op het dek zitten we heerlijk in het zonnetje te genieten. In het noorden is het druk met zeilbootjes, kitesurfers en andere watersporters. In ruim 1 uur komen we aan in Gravedona en zoeken het mooie centrum. Dat blijkt er helemaal niet te zijn. We vinden het plaatsje helemaal niet zo leuk, maar ach, de boot gaat pas om half 4 terug, dus gaan we maar eten. We zijn dit keer op tijd, maar toch kunnen we geen fatsoenlijke maaltijd bestaande uit een lap vlees met groente en frites krijgen. De pizza komt onderhand mijn strot uit, maar toch moeten we er weer een eten, want iets anders is er niet. Hoezo kun je in Italie goed eten: een simpele Spaghetti of Lasagna of pizza, maar iets anders staat bijna nergens op het menu en in 2 weken wil je wel een keer wat vlees of zo. Dat viel dus een beetje tegen op onze laatste dag en het begint ook nog eens te regenen. Hoe snel het weer hier kan veranderen, niet normaal!! Om half 4 nemen we de boot terug en we zitten noodgedwongen binnen dit keer. Ik wil vanaf Varenna met de trein terug, maar Ton heeft er geen zin in, hij wil lopen en hij wint. We nemen nog een ambachtelijke ijsco en wandelen voor een laatste keer de prachtige weg terug van Varenna naar Fiumelatte en het valt me reuze mee, ik geniet er zelfs van.